Βιετνάμ, Πολιτισμός και Πολιτισμός – ΟΙ ΒΙΟΤΕΧΝΕΣ

Επισκέψεις: 191

Από τον PIERRE HUARD¹
(Επίτιμο Μέλος της École Française d'Extrême-Orient)
και ΜΑΥΡΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ²
(Μέλος της École Française d'Extrême-Orient³)
Αναθεωρημένη 3η έκδοση 1998, Imprimerie Nationale Παρίσι,

     Bεκτός από αυτούς που αφοσιώνονται σε τεχνικές διατροφής και ένδυσης (βλέπε κεφάλαια XIV, XV, XVI), οι τεχνίτες μπορούν να χωριστούν ως εξής:

1° Τεχνίτες που εργάζονται σε μέταλλα (κασσιτεράδες, ιδρυτές χάλκινων, κοσμηματοπωλεία, κοσμηματοπωλεία, ροδάκια νομισμάτων, κατασκευαστές όπλων);
2° Κεραμιστές τεχνίτες (αγγειοπλάστες, πήλινα, κατασκευαστές πορσελάνης, κεραμοποιοί, πλινθοποιοί);
3° Τεχνίτες που εργάζονται σε ξύλο (ξυλουργοί, επιπλοποιοί, ξυλουργοί, τυπογράφοι, χαρτοποιοί, ναυτικοί ξυλουργοί, γλύπτες);
4° Τεχνίτες που εκτελούν υφαντικές εργασίες (βαμβακερές, υφάντριες γιούτας, ραμί ή μεταξιού, καλαθοποιοί, ιστιοκατασκευαστές, σχοινοποιοί, κατασκευαστές ομπρέλας, χαλκοσκευές, τσαντοσκευαστές, τυφλοκατασκευαστές, καπελάδες, μανδύες και αιώρες);

5° Τεχνίτες που εργάζονται στο δέρμα (βυρσοδέψες και υποδηματοποιοί);
6° τεχνίτες λάκας.
7° Γλύπτες ξύλου και πέτρας.
8° Τεχνίτες που εργάζονται σε κοχύλια, κέρατο και ελεφαντόδοντο.
9° Τεχνίτες που κατασκευάζουν αντικείμενα λατρείας.

     A Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των τεχνιτών ήταν ελεύθεροι εργάτες. Αλλά το Δικαστήριο Huế δεν ξεχώριζε τον καλλιτέχνη από τον τεχνίτη και διέθετε γνήσια κρατικά εργαστήρια που αποτελούνταν από κεντητές, ένθετους, νιελίστες, λακαριστές, γλύπτες, ελεφαντουργούς και κοσμηματοπώλες.

     VΤα ietnamese εργαλεία είναι απλά, ελαφριά, εύκολα στην κατασκευή, τέλεια προσαρμοσμένα σε προβλήματα που πρέπει να λύσει ένας έξυπνος τεχνίτης για να είναι υπομονετικός και να μην προσπαθεί να εξοικονομήσει χρόνο.

      SΤα συνεργεία και τα μπουλόνια αντικαθίστανται συχνά από ξύλινες γωνίες. Εργαλεία πολύ τρέχουσας χρήσης είναι: μοχλοί, τρίγωνα, σφήνες σχισίματος ξύλου, πρέσα γάμου, [Σελίδα 188] οδοντωτοί τροχοί, τροχοί αξόνων και κινητήριων τροχών, υδραυλική δύναμη (νερομύλοι, ποντίκια με φλοιό ρυζιού), πετάλι ανθρώπινα μοτέρ, σβάρνες σποράς, μικρούς τροχούς και έμβολα (η οποία η προέλευση φαινόταν να πηγαίνει πίσω σε μια νοτιοανατολική συνθετική κουλτούρα μέσα στην οποία ο σινο-βιετναμέζος πολιτισμός θα είχε εξειδικευτεί).

     MΟ ercier έχει τονίσει καλά τα χαρακτηριστικά αυτών των εργαλείων. Όμως, απέχουμε πολύ από το να έχουμε, σε αυτό το θέμα, το αντίστοιχο Η Κίνα του Ρούντολφ Χάμερ στη δουλειά.

     Cοι σχεδιοφόροι είναι ταυτόχρονα και έμποροι. Αρέσει Ρωμαίοι και οι μεσαιωνικοί Ευρωπαίοι, διατηρούν τους λογαριασμούς τους χωρίς να χρησιμοποιούν υπολογισμούς με στυλό και μελάνι. Τέτοιοι υπολογισμοί αντικαταστάθηκαν από τον κινέζικο άβακα. Το ένα αποδίδει σε Luong The Vinh (γιατρός το 1463) μια αριθμητική εργασία με τίτλο «Toán pháp đại thành" (Πλήρης μέθοδος υπολογισμού) που θα μπορούσε να ήταν η αλλοίωση ενός βιβλίου από Vũ Hũu, ένας από τους συγχρόνους του, που θεραπεύει με τη χρήση του άβακα. Οι Κινέζοι έμποροι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τον άβακα, αλλά οι Βιετναμέζοι συνάδελφοί τους φαίνεται να τον έχουν εγκαταλείψει. Ο Despierres έκανε μια πρόσφατη μελέτη για αυτό.

    SΟι πινακίδες hop μερικές φορές δείχνουν τα ονόματα των ιδιοκτητών. Συχνά αναπαράγουν μόνο μια εμπορική ονομασία, που αποτελείται από δύο, μερικές φορές από τρεις κινεζικούς χαρακτήρες (ή τις λατινικές μεταγραφές τους) θεωρείται ως ευοίωνο.

    Tαυτός ο χαρακτήρας xương (κινεζική μεταγραφή tch'ang) που σημαίνει "μεγαλείο"Και"ευημερία" δίνει Vĩnh Phát Xương «αιώνια ακμάζουσα ευημερία» ή Mỹ Xương «γοητευτική λαμπρότητα». Άλλες εμπορικές ονομασίες ίσως Vạn Bảo (δέκα χιλιάδες κοσμήματα), Đại Hưng (μεγάλη ανάπτυξη), Quý Ký (ευγενές σήμα) και Yên Thành (τέλεια ειρήνη).
A συχνή πρακτική μεταξύ των εμπόρων ήταν αυτή του đõt vía đốt van.

      CLients μπορεί να έχουν σε μια στιγμή το μέσω lành or μέσω tốt (καλή ψυχή, ευνοϊκή καρδιά), σε άλλη στιγμή το μέσω xấu or vía dữ (κακές, κακές ψυχές). Αν η καρδιά του πρώτου πελάτη είναι κακό or dữ βγαίνει από το μαγαζί χωρίς να αγοράσει τίποτα, μετά από μια μακροχρόνια διαπραγμάτευση, έτσι οι παρακάτω πελάτες μπορεί κάλλιστα να τον μιμηθούν.

     IΣε μια τέτοια περίπτωση, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος πρέπει να αποτρέψει την καταστροφή με το να κόψει και να κάψει επτά μικρά κομμάτια άχυρου από το δικό του καπέλο, εάν ο πελάτης είναι άνδρας, και εννέα κομμάτια, εάν η πελάτισσα τυχαίνει να είναι γυναίκα. Ταυτόχρονα προφέρει το εξής μόρφωμα:

             Đốt vía, đốt van, đốt thằng rắn gan, đốt con rắn ruột, lành vía thì ở, dữ vía thì đi.
         "Καίω τις ψυχές, καίω τον σκληρόψυχο άντρα, τη γυναίκα με σκληρή καρδιά, και εύχομαι οι καλές ψυχές να μείνουν και οι κακές να φύγουν. "

       Aυποκινούμενοι από την ίδια δεισιδαιμονία, κάθε φορά που ξεκινούν μια επιχείρηση, οι πειρατές σκοτώνουν τον πρώτο περαστικό που συναντούν.

Βιβλιογραφία

+ J. Silvestre. Σημειώσεις που θα χρησιμοποιηθούν στην έρευνα και ταξινόμηση των χρημάτων και των μεταλλίων του Annam και της γαλλικής Cochin-china (Saigon, Imprimerie nationale, 1883).
+ GB Glover. Οι πλάκες των κινεζικών, ανναμέζων, ιαπωνικών, κορεατικών νομισμάτων, των νομισμάτων που χρησιμοποιούνται ως φυλαχτά της κινεζικής κυβέρνησης και ιδιωτικά χαρτονομίσματα (Noronha and Co Hongkong, 1895).

+ Lemire. Αρχαίες και σύγχρονες τέχνες και λατρείες της Ινδοκίνας (Παρίσι, Challamel). Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου στη Sociéte francaise des Ingénieurs coloniaux.
+ Désiré Lacroix. Annamese νομισματική 1900.
+ Πουτσάτ. Βιομηχανία Joss-sticks στο Tonquin, στο Revue Indochinoise, 1910–1911.

+ Cordier. Στην ανναμική τέχνη, στο Revue Indochinoise, 1912.
+ Μαρσέλ Μπερνανόζε. Εργάτες τέχνης στο Tonquin (Decoration of metal, Jewellers), στο Revue Indochinoise, Ns 20, July–December 1913, p. 279–290.
+ A. Barbotin. Βιομηχανία κροτίδων στο Tonquin, στο Bulletin Economique de l'Indochine, Σεπτέμβριος–Οκτώβριος 1913.

+ R. Orband. Χάλκινα τέχνης του Minh Mạng, στο BAVH, 1914.
+ L. Cadière. Τέχνη στο Huế, στο BAVH, 1919.
+ Μ. Μπερνανόζη. Διακοσμητικές τέχνες στο Tonquin, Παρίσι, 1922.
+ C. Gravelle. Annamese τέχνη, στο BAVH, 1925.

+ Albert Durier. Διακόσμηση ανεμών, Παρίσι 1926.
+ Μποκαρνό (Κλοντ). Κεραμικά τεχνολογικά στοιχεία για τη χρήση κεραμικών τμημάτων σχολών τέχνης στην Ινδοκίνα, Ανόι, 1930.
+ L Gilbert. Βιομηχανία στο Annam, στο BAVH, 1931.
+ Λεμασσών. Πληροφορίες για τις μεθόδους εκτροφής ψαριών στο δέλτα της τονκινέζης, 1993, σελ.707.

+ H. Gourdon. Τέχνη του Annam, Παρίσι, 1933.
+ Thân Trọng Khôi. Τροχοί ανύψωσης του Quảng Nam και κουπιά norias του Thừa Thiên, 1935, σελ. 349.
+ Guilleminet. Νορίας του Κουảνγκ Νγκάι, στο BAVH, 1926.
+ Guilleminet. Παρασκευάσματα βάσης σόγιας στη διατροφή της Annamese, στο Bulletin économique de l'Indochine, 1935.
+ L. Feunteun. Τεχνητή εκκόλαψη αυγών πάπιας στην Cochinchina, στο Bulletin Economique de l'Indochine, 1935, σελ. 231.

[214]

+ Rudolf P. Hummel. Η Κίνα στη δουλειά 1937.
+ Mercier, Εργαλεία τεχνιτών Annamese, στο BEFEO, 1937.
+ RPY Laubie. Δημοφιλείς εικόνες στο Tonquin, στο BAVH, 1931.
+ Π. Γούρου. Χωριάτικη βιομηχανία στο δέλτα της Τονκινέζης, Διεθνές Συνέδριο Γεωγραφίας 1938.

+ Π. Γούρου. Κινεζικό γλυκάνισο στο Tonquin (ανακοίνωση των γεωργικών υπηρεσιών στο Tonquin), 1938, σελ. 966.
+ Κεφ. Crevost. Συζητήσεις για την εργατική τάξη στο Tonquin 1939.
+ G. de Coral Remusat. Annamese τέχνη, μουσουλμανικές τέχνες, στο Extreme-Orient, Παρίσι, 1939.
+ Nguyễn Văn Tố. Ανθρώπινο πρόσωπο στην annamese τέχνη, στο CEFEO, N°18, 1^st τρίμηνο 1939.

+ Ανρί Μπουσόν. Αυτόχθονες εργατικές τάξεις και συμπληρωματικές βιοτεχνίες, στην Ινδοκίνα, 26 σεπτ. 1940.
+ Χ… — Τσαρλς Κρεβόστ. Ένας εμψυχωτής της τονκινέζικης εργατικής τάξης, στην Ινδοκίνα, 15 Ιουνίου 1944.
+ Công nghệ thiệt hành (πρακτικές βιομηχανίες), στο Revue de Vulgarisation, Saigon, 1940.
+ Προσδιορισμός. Οι κύριοι-Ιακέρες του Ανόι, στην Ινδοκίνα, 6 Φεβρουαρίου 1941.

+ Προσδιορισμός. Λάκα, στην Ινδοκίνα, 25 Δεκεμβρίου 1941.
+ Προσδιορισμός. Ελεφαντόδοντο, στην Ινδοκίνα, 15 Ιανουαρίου 1942.
+ Γαλήνια (R.) Μια Annamese παραδοσιακή τεχνική: Ξυλογραφία, στην Ινδοκίνα, 1η Οκτωβρίου 1942.
+ Nguyễn Xuân Nghi ψευδώνυμο Từ Lâm, Lược khảo mỹ thuật Việt Nam (Περίγραμμα Βιετναμέζικης Τέχνης), Ανόι, τυπογραφείο Thuỵ-ký, 1942.

+ L. Bezacier. Δοκίμιο για την τέχνη Annamese, Ανόι, 1944.
+ Paul Boudet. Χαρτί άναμ, στην Ινδοκίνα, 27 Ιανουαρίου και 17 Φεβρουαρίου 1944.
+ Mạnh Quỳnh. Προέλευση και σημασία λαϊκών ξυλογραφιών του Τετ, στην Ινδοκίνα, 10 Φεβρουαρίου 1945.
+ Crevost et Petelot. Κατάλογος προϊόντων της Ινδοκίνας, τόμος VI. Ταννίνες και tinctorials (1941). [Δίνονται βιετναμέζικα ονόματα προϊόντων].

+ Αυγ. Chevalier. Πρώτη απογραφή ξύλων και άλλων δασικών προϊόντων της Tonquin, Hanoi, Ideo, 1919. (Δίνονται βιετναμέζικα ονόματα).
+ Lecomte. Τα δάση της Ινδοκίνας, Agence Economique de l'Indochine, Παρίσι, 1926.
+ R. Bulteau. Σημειώσεις για την κατασκευή αγγείων στην επαρχία Bình Định, στο BAVH, 1927, πίν. 149 και 184 (περιέχει έναν καλό κατάλογο διαφόρων αγγείων του Εντάξει και τις παραστάσεις τους καθώς και τα τοπικά τους ονόματα).
+ Despierres. Κινεζικός άβακας, στο Sud-Est, 1951.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ :
◊ Πηγή: Connaisance du Vietnam, PIERRE HUARD & MAURICE DURAND, Αναθεωρημένη 3η Έκδοση 1998, Imprimerie Nationale Παρίσι, École Française D'Extrême-Orient, Ανόι - Μεταφράστηκε από VU THIEN KIM - NGUYEN PHAN ST Minh Nhat's Archives.
◊ Ο τίτλος της κεφαλίδας, η επιλεγμένη εικόνα σέπια και όλες οι αναφορές έχουν οριστεί από Ban Tu Πέμ - thanhdiavietnamhoc.com

ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ :
◊  Connaisance du Viet Nam – Πρωτότυπη έκδοση – fr.VersiGoo
◊  Connaisance du Viet Nam – Βιετναμέζικη έκδοση – vi.VersiGoo
◊  Connaisance du Viet Nam – All VersiGoo (Ιαπωνικά, Ρώσικα, Ρουμάνικα, Ισπανικά, Κορεάτικα,…

BAN TU THÏ
5 / 2022