Βιετνάμ, Πολιτισμός και Πολιτισμός – ΟΙ ΤΣΕΝΕΟΠΟΙΗΤΕΣ, ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΠΟΙΗΤΕΣ, ΧΡΥΣΟΧΟΔΟΙ και ΑΣΗΜΟΧΟΔΟΙ, ΤΣΕΝΤΕΧΟΙ, ΙΔΡΥΤΕΣ ΧΑΛΚΟΥ, ΚΛΕΙΔΑΡΧΟΙ

Επισκέψεις: 227

Από τον PIERRE HUARD¹
(Επίτιμο Μέλος της École Française d'Extrême-Orient)
και ΜΑΥΡΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ²
(Μέλος της École Française d'Extrême-Orient³)
Αναθεωρημένη 3η έκδοση 1998, Imprimerie Nationale Παρίσι,

      TΕι δούλεψε σε λευκοσίδηρο, ψευδάργυρο και κασσίτερο. Πριν από την άφιξη των Occidentals, η βιομηχανία τους περιοριζόταν στην κατασκευή μικρών κώνων που ξεπερνούν τα καπέλα, κύπελλα λαδιού που χρησιμεύουν ως λυχνίες, κουτιά για να περιέχουν όπιο και μερικά άλλα διάφορα σκεύη. Μετά, πήρε μεγάλη εξέλιξη. Ενώ εργάζεται, ο παραδοσιακός τενεκεδοποιός παραμένει καθισμένος ή οκλαδόν, χρησιμοποιώντας ενεργητικά τα χέρια και τα πόδια του, τα οποία τα δύο μεγάλα δάχτυλα του ποδιού, ή το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού και το δεύτερο δάχτυλο του ποδιού επανενώνονται, αποτελούν μια ζωντανή μέγγενη, ελαστική και συμπαγή. Αυτό επιτρέπει την παρουσίαση των επεξεργασμένων αντικειμένων υπό την επιθυμητή συχνότητα για εργαλεία (λίμα, σφυρί, πριτσίνι) που χειρίζονται με χέρια που παραμένουν ελεύθερα. Τέλος, στην εργασία κοπής, το ακίνητο κλαδί της ψαλίδας στερεώνεται από το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού, ενώ το ένα από τα δύο χέρια ελίσσεται στο κινητό κλαδί και το άλλο χέρι [Σελίδα 190] οδηγεί το μεταλλικό φύλλο που πρέπει να κοπεί. Η λέξη "quặp” εκφράζει την ιδέα της σύλληψης ενός αντικειμένου μεταξύ του δεύτερου και του μεγάλου ποδιού. [Σελίδα 191]

ΡΟΔΙΣΤΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΩΝ

[Σελίδα 191]  TΤα πρώτα νομίσματα και ράβδοι χρυσού είχαν χυθεί στο Ανόι από τον Lưu Xuân Tín, σύμφωνα με μια κινέζικη τεχνική (ο Tín έζησε κάτω από το Lê Thánh Tôn, δηλαδή προς το 1461).
      TΤα σημερινά νομίσματα που χυτεύονταν και λιωμένοι (αλλά όχι κομμένα) περιείχαν αρκετά μεγάλη ποσότητα αργιλώδους αναμεμειγμένου με ζιν.
        Tη αλυσίδα παραγωγής είναι η εξής (βλ. επίσης την κατασκευή νομισμάτων (sapèques) στο Revue Indochinoise, 1900).

1. Χύτευση με άμμο;
2. Σύντηξη ψευδαργύρου;
3. Χύτευση λιωμένου μετάλλου σε καλούπια.
4. Ταξινόμηση χρήσιμων νομισμάτων.

ΧΡΥΣΟΧΟΪΤΕΣ και ΑΡΓΥΡΟΧΟΔΟΙ

     TΟι προστάτες των χρυσοχόων είναι τα τρία αδέρφια Trần Hòa, Trần Điện και Trần Điền που έμαθαν την τέχνη τους στην Κίνα τον 6ο αιώνα.

    A μικρό σεντούκι με συρτάρια, που περιέχει πολύτιμα υλικά και αντικείμενα πάνω στα οποία εργάζονται και καταλήγει σε οριζόντια φυσούνα με έμβολο (cái bễ) αρκεί για παραδοσιακούς χρυσοχόους και αργυροχοΐας. Ο σωλήνας της φυσούνας που βγαίνει από το στήθος λαμβάνεται σε μια κοιλότητα σκαμμένη στο έδαφος. Δύο τούβλα και μερικά κομμάτια κάρβουνου αποτελούν ένα φούρνο. Ένα μεταλλικό οπλισμένο ξύλινο σφυρί (búa và), σημεία χάραξης, μερικοί ξύλινοι ογκόλιθοι και ένα μικρό αμόνι ολοκληρώνουν αυτήν την επαγγελματική ενορχήστρωση. Εκτός από μερικά δαχτυλίδια (διακοσμημένα δαχτυλίδια ή κρίκοι αλυσίδων), δεν έγινε κατασκευή ογκωδών αντικειμένων. Όλα τα κοσμήματα είναι φτιαγμένα από φύλλα ασημιού ή χρυσού, περισσότερο ή λιγότερο παχιά, δουλεμένα σε repoussé, διαμορφωμένα ή σφραγισμένα ακόμα πιο εύκολα όταν πρόκειται για καθαρά μέταλλα χωρίς κράμα. Τα βουτηγμένα χρυσά κοσμήματα βυθίζονται σε ένα βρασμένο και συμπυκνωμένο διάλυμα, είτε από άνθη sophora (σκαπάνη) ή περικάρπιου tai chua (Garcinia pedunculata). Στη συνέχεια, τα πλένει κανείς σε ένα πολύ ζεστό θειούχο λουτρό. [Σελίδα 191]

ΤΕΝΜΕΝ

      Tκληρονόμος προστάτης είναι ο Phạm Ngọc Thành που εισήγαγε την κινεζική τεχνική στο Βόρειο Βιετνάμ προς το 1518.
      [Σελίδα 192] Tκατσαρόλες ραδιενεργού ρυζιού από σφυρήλατο χαλκό, με επιδέξιες καμπύλες εναλλάξ, αποδεικνύεται μια τέλεια τεχνική, που θαυμάζουν οι γνώστες.

ΧΑΛΚΙΝΟΙ-ΙΔΡΥΤΕΣ

     Tκληρονόμος προστάτης είναι ο Bonze Khổng Lộ που έμαθε την τήξη του χαλκού στην Κίνα και διέδωσε την τεχνική του στο Βόρειο Βιετνάμ προς το 1226. Απώτερες ξένες επιρροές πρέπει να σημειωθούν όπως αυτή του Jean de la Croix, Πορτογάλου υβριδίου, ιδρυτή κανονιών στο Huế (18ος αιώνας). Το χαμένο λιώσιμο του κεριού ήταν πάντα τιμή. Το άγαλμα Trần Vũ (παγόδα που ονομάζεται σωστά αυτή του Μεγάλου Βούδα στο Ανόι) και οι δυναστικές τεφροδόχοι στο Huế δείχνουν την επιδεξιότητα των βιετναμέζων ιδρυτών χαλκού (βλ. επίσης Chochod, Μέθοδοι ίδρυσης που χρησιμοποιούνται στο Annam, στο BEFEO, IX, 155).

Κλειδαράς

      SΗ ινοειδής κουλτούρα έχει γνωρίσει το λουκέτο με ρολό και το ελατήριο, που συχνά χρησιμοποιούνται για να κλειδώνουν μεγάλα έπιπλα. Στην παραδοσιακή βιετναμέζικη κουλτούρα, το λουκέτο είναι άγνωστο και οι πύλες των σπιτιών κλειδώνονται με σύσφιξη, χρησιμοποιώντας ξύλινες ράβδους.

Βιβλιογραφία

+ J. Silvestre. Σημειώσεις που θα χρησιμοποιηθούν στην έρευνα και ταξινόμηση των χρημάτων και των μεταλλίων του Annam και της γαλλικής Cochin-china (Saigon, Imprimerie nationale, 1883).
+ GB Glover. Οι πλάκες των κινεζικών, ανναμέζων, ιαπωνικών, κορεατικών νομισμάτων, των νομισμάτων που χρησιμοποιούνται ως φυλαχτά της κινεζικής κυβέρνησης και ιδιωτικά χαρτονομίσματα (Noronha and Co Hongkong, 1895).

+ Lemire. Αρχαίες και σύγχρονες τέχνες και λατρείες της Ινδοκίνας (Παρίσι, Challamel). Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου στη Sociéte francaise des Ingénieurs coloniaux.
+ Désiré Lacroix. Annamese νομισματική 1900.
+ Πουτσάτ. Βιομηχανία Joss-sticks στο Tonquin, στο Revue Indochinoise, 1910–1911.

+ Cordier. Στην ανναμική τέχνη, στο Revue Indochinoise, 1912.
+ Μαρσέλ Μπερνανόζε. Εργάτες τέχνης στο Tonquin (Decoration of metal, Jewellers), στο Revue Indochinoise, Ns 20, July–December 1913, p. 279–290.
+ A. Barbotin. Βιομηχανία κροτίδων στο Tonquin, στο Bulletin Economique de l'Indochine, Σεπτέμβριος–Οκτώβριος 1913.

+ R. Orband. Χάλκινα τέχνης του Minh Mạng, στο BAVH, 1914.
+ L. Cadière. Τέχνη στο Huế, στο BAVH, 1919.
+ Μ. Μπερνανόζη. Διακοσμητικές τέχνες στο Tonquin, Παρίσι, 1922.
+ C. Gravelle. Annamese τέχνη, στο BAVH, 1925.

+ Albert Durier. Διακόσμηση ανεμών, Παρίσι 1926.
+ Μποκαρνό (Κλοντ). Κεραμικά τεχνολογικά στοιχεία για τη χρήση κεραμικών τμημάτων σχολών τέχνης στην Ινδοκίνα, Ανόι, 1930.
+ L Gilbert. Βιομηχανία στο Annam, στο BAVH, 1931.
+ Λεμασσών. Πληροφορίες για τις μεθόδους εκτροφής ψαριών στο δέλτα της τονκινέζης, 1993, σελ.707.

+ H. Gourdon. Τέχνη του Annam, Παρίσι, 1933.
+ Thân Trọng Khôi. Τροχοί ανύψωσης του Quảng Nam και κουπιά norias του Thừa Thiên, 1935, σελ. 349.
+ Guilleminet. Νορίας του Κουảνγκ Νγκάι, στο BAVH, 1926.
+ Guilleminet. Παρασκευάσματα βάσης σόγιας στη διατροφή της Annamese, στο Bulletin économique de l'Indochine, 1935.
+ L. Feunteun. Τεχνητή εκκόλαψη αυγών πάπιας στην Cochinchina, στο Bulletin Economique de l'Indochine, 1935, σελ. 231.

[214]

+ Rudolf P. Hummel. Η Κίνα στη δουλειά 1937.
+ Mercier, Εργαλεία τεχνιτών Annamese, στο BEFEO, 1937.
+ RPY Laubie. Δημοφιλείς εικόνες στο Tonquin, στο BAVH, 1931.
+ Π. Γούρου. Χωριάτικη βιομηχανία στο δέλτα της Τονκινέζης, Διεθνές Συνέδριο Γεωγραφίας 1938.

+ Π. Γούρου. Κινεζικό γλυκάνισο στο Tonquin (ανακοίνωση των γεωργικών υπηρεσιών στο Tonquin), 1938, σελ. 966.
+ Κεφ. Crevost. Συζητήσεις για την εργατική τάξη στο Tonquin 1939.
+ G. de Coral Remusat. Annamese τέχνη, μουσουλμανικές τέχνες, στο Extreme-Orient, Παρίσι, 1939.
+ Nguyễn Văn Tố. Ανθρώπινο πρόσωπο στην annamese τέχνη, στο CEFEO, N°18, 1^st τρίμηνο 1939.

+ Ανρί Μπουσόν. Αυτόχθονες εργατικές τάξεις και συμπληρωματικές βιοτεχνίες, στην Ινδοκίνα, 26 σεπτ. 1940.
+ Χ… — Τσαρλς Κρεβόστ. Ένας εμψυχωτής της τονκινέζικης εργατικής τάξης, στην Ινδοκίνα, 15 Ιουνίου 1944.
+ Công nghệ thiệt hành (πρακτικές βιομηχανίες), στο Revue de Vulgarisation, Saigon, 1940.
+ Προσδιορισμός. Οι κύριοι-Ιακέρες του Ανόι, στην Ινδοκίνα, 6 Φεβρουαρίου 1941.

+ Προσδιορισμός. Λάκα, στην Ινδοκίνα, 25 Δεκεμβρίου 1941.
+ Προσδιορισμός. Ελεφαντόδοντο, στην Ινδοκίνα, 15 Ιανουαρίου 1942.
+ Γαλήνια (R.) Μια Annamese παραδοσιακή τεχνική: Ξυλογραφία, στην Ινδοκίνα, 1η Οκτωβρίου 1942.
+ Nguyễn Xuân Nghi ψευδώνυμο Từ Lâm, Lược khảo mỹ thuật Việt Nam (Περίγραμμα Βιετναμέζικης Τέχνης), Ανόι, τυπογραφείο Thuỵ-ký, 1942.

+ L. Bezacier. Δοκίμιο για την τέχνη Annamese, Ανόι, 1944.
+ Paul Boudet. Χαρτί άναμ, στην Ινδοκίνα, 27 Ιανουαρίου και 17 Φεβρουαρίου 1944.
+ Mạnh Quỳnh. Προέλευση και σημασία λαϊκών ξυλογραφιών του Τετ, στην Ινδοκίνα, 10 Φεβρουαρίου 1945.
+ Crevost et Petelot. Κατάλογος προϊόντων της Ινδοκίνας, τόμος VI. Ταννίνες και tinctorials (1941). [Δίνονται βιετναμέζικα ονόματα προϊόντων].

+ Αυγ. Chevalier. Πρώτη απογραφή ξύλων και άλλων δασικών προϊόντων της Tonquin, Hanoi, Ideo, 1919. (Δίνονται βιετναμέζικα ονόματα).
+ Lecomte. Τα δάση της Ινδοκίνας, Agence Economique de l'Indochine, Παρίσι, 1926.
+ R. Bulteau. Σημειώσεις για την κατασκευή αγγείων στην επαρχία Bình Định, στο BAVH, 1927, πίν. 149 και 184 (περιέχει έναν καλό κατάλογο διαφόρων αγγείων του Εντάξει και τις παραστάσεις τους καθώς και τα τοπικά τους ονόματα).
+ Despierres. Κινεζικός άβακας, στο Sud-Est, 1951.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ :
◊ Πηγή: Connaisance du Vietnam, PIERRE HUARD & MAURICE DURAND, Αναθεωρημένη 3η Έκδοση 1998, Imprimerie Nationale Παρίσι, École Française D'Extrême-Orient, Ανόι - Μεταφράστηκε από VU THIEN KIM - NGUYEN PHAN ST Minh Nhat's Archives.
◊ Ο τίτλος της κεφαλίδας, η επιλεγμένη εικόνα σέπια και όλες οι αναφορές έχουν οριστεί από Ban Tu Πέμ - thanhdiavietnamhoc.com

ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ :
◊  Connaisance du Viet Nam – Πρωτότυπη έκδοση – fr.VersiGoo
◊  Connaisance du Viet Nam – Βιετναμέζικη έκδοση – vi.VersiGoo
◊  Connaisance du Viet Nam – All VersiGoo (Ιαπωνικά, Ρώσικα, Ρουμάνικα, Ισπανικά, Κορεάτικα,…

BAN TU THÏ
5 / 2022