Lý Toét στην πόλη: Συνάντηση με τους σύγχρονους στη δεκαετία του '1930 Βιετνάμ - Μέρος 1

Επισκέψεις: 549

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΤΟΥΤΟΝ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

   Η εμφάνιση της δημοφιλούς δημοσιογραφίας στη δεκαετία του '1930 του Βιετνάμ επέτρεψε την εκπόνηση νέων σχολίων formol σε μια μετασχηματισμένη αστική ζωή, μεταξύ των οποίων καρικατούρες που χαρακτηρίζουν Lý Toét, ένας χωρικός μπερδεμένος από τις συναντήσεις του με την πόλη μόντεμ. Αυτό το άρθρο χρησιμοποιεί το Lý Toét τα κινούμενα σχέδια που εμφανίστηκαν στο εβδομαδιαίο περιοδικό Φονγκ Χόα [Mores] ως παράθυρο για τις αστικές στάσεις απέναντι στο μόντεμ. Υποδηλώνει ότι οι εικόνες αποκαλύπτουν μια σημαντική αμφιθυμία προς τη νεωτερικότητα από την πλευρά του Φονγκ Χόα's editors, παρά τη ρητορική δέσμευσή τους για το νέο και το σύγχρονο.

   Η 1930s είδε μια μεταμόρφωση του Βιετναμέζικη δημοσιογραφία, μια αλλαγή που εκδηλώθηκε πιο δραματικά σε μια πραγματική έκρηξη νέων μέσων εκτύπωσης. Μόνο το 1936 εμφανίστηκαν 230 νέα περιοδικά, το αποκορύφωμα μιας σταθερής άνοδος που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1920.¹ Ο επεκτεινόμενος τύπος ήταν μια απάντηση σε πολλές αλλαγές στο Βιετναμέζικη κοινωνία, το λιγότερο από το οποίο ήταν ένας αυξανόμενος αστικός πληθυσμός με το εισόδημα να αγοράσει αυτές τις νέες εκδόσεις, ο χρόνος για να τις διαβάσει και το απαιτούμενο γραμματισμό στη νέα ρομαντισμένη μορφή του Βιετναμέζικου, quốc ngữ. Ο David Marr έχει εκτιμήσει ότι μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '1930 έως και 1.8 εκατομμύρια Βιετναμέζικαίσως η συντριπτική πλειοψηφία τους urbanites) ήταν λειτουργικά γραπτά quốc ngữ.² Αυτό το νέο κοινό ανάγνωσης αντιπροσώπευε το βασικό κοινό για αυτές τις εφημερίδες, οι οποίες διαμόρφωναν το αστικό περιβάλλον και επηρεάστηκαν με τη σειρά τους από αυτό. Μεταξύ των προεξέχοντων συνεισφορών αυτών των νέων περιοδικών ήταν ότι υπογράμμισαν την ιδέα ότι οι Βιετναμέζοι ζούσαν σε μια νέα και δυναμική εποχή, μια εποχή στην οποία το παρελθόν και η «παράδοση» βρισκόταν σε δραματική αντίθεση με το παρόν και το «νεωτερισμό».

    Μία από τις πιο αξιοσημείωτες παραστάσεις αυτής της αντίθεσης ήταν ένας ταπεινός χαρακτήρας κινουμένων σχεδίων, αγροτικός επισκέπτης της μεγάλης πόλης με το όνομα Lý Toét. Με τη στενή έννοια, ο αριθμός αυτός αντιπροσώπευε τη σύγκρουση μεταξύ παλαιού και νέου, και με μεγαλύτερη έννοια χρησίμευσε ως αντίστροφη εικόνα καθρέφτη μιας αναδυόμενης αστικής βιετναμέζικης ταυτότητας. ΕΙΔΙΚΑ, Lý Toét ήταν μια καρικατούρα του Λίγο [ο παραδοσιακός αρχηγός του χωριού], ένα αρχέτυπο που αντιπροσωπεύει τι Φιλίπ Πάπεν έχει καλέσει το "καλό αγροτικό μισό πνεύμα" και Marr έχει χαρακτηρίσει ως «αναχρονιστικό χωριό γέροντα».³ Toet, που μπορεί να εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως χαρακτήρας σε όπερες μεταρρύθμισης [chèo cải lương] από τις αρχές της δεκαετίας του 1930, πήρε μια πιο σταθερή και ορατή μορφή στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, κυρίως στην εβδομαδιαία εκδήλωση του Hà Nội Φονγκ Χόα [Ήθη].⁴ Ήταν στις σελίδες του Φονγκ Χόα και εκείνες της αδελφής δημοσίευσής του Νγκάι Νάι [Αυτές τις Ημέρες] αυτό Lý Toét ήρθε για να εμβολιάσει το Βιετναμέζος χωρικός που χάθηκαν στην επίθεση της αστικής μεταμόρφωσης.

     Αυτό το άρθρο θα εξετάσει Lý Toét όπως εμφανίστηκε μέσα Φονγκ Χόα, εξετάζοντας τους τρόπους με τους οποίους συνήθιζε να αντιπροσωπεύει τη σύγκρουση του παρελθόντος και του παρόντος, του αγροτικού και του αστικού, και "παραδοσιακός"Και"νεωτερισμός. "Στις συναντήσεις του με την αστική ζωή, Lý Toét αποκάλυψαν τις μπερδεμένες πολυπλοκότητες του αστικού εκσυγχρονισμού. Lý Toét ήταν ένας αμόρφωτος χωρικός που αγωνίστηκε (συνήθως χωρίς επιτυχία) για να κατανοήσουν τους σύγχρονους, και παρακολουθώντας τους αγώνες του, οι αστικιστές θα μπορούσαν να συγχαρούν τον εαυτό τους για τη δική τους εκλέπτυνση, μια εκλέπτυνση που βασιζόταν σε μια γνώση και εμπειρία που Lý Toét δεν είχε. Ωστόσο, την ίδια στιγμή, Lý Toétοι συναντήσεις με τη ζωή της πόλης αποκάλυψαν τις αμφιβολίες αυτής της νέας νεωτερικότητας, περιλαμβανομένων των φυσικών κινδύνων και των συχνά παρεκκλίνουσών αναχωρήσεων από τα καθιερωμένα πρότυπα καθημερινής ζωής.

     Η στενή μου ανάγνωση Lý Τοτα κινούμενα σχέδια υποδηλώνουν κάποιες τροποποιήσεις στις συμβατικές ερμηνείες της προοπτικής του Φονγκ Χόα'μικρό η συντακτική ομάδα, η λογοτεχνική ομάδα Αυτοάμυνας [Tự Lực Văn Đoàn]. Αυτή η ομάδα, που ιδρύθηκε από την Όχι Λιντ και ένας μικρός αριθμός ομοϊδεάτων συγγραφέων το 1934 αποκάλυψε την άποψή του σε ένα μανιφέστο δέκα σημείων που μίλησε για την παραγωγή λογοτεχνίας για να εμπλουτίσει τη χώρα και να το κάνει σε ένα στυλ που ήταν προσβάσιμο, άμεσο και κατανοητό. Ανακοίνωσε επίσης τη δέσμευση της ομάδας για έναν αδιάκοπο αγώνα για την πρόοδο και μια συνεχιζόμενη προσπάθεια για την αύξηση της ευαισθητοποίησης του κοινού σχετικά με την επιστημονική γνώση.⁵ Τα μέλη της Λογοτεχνικής Αυτοδυναμίας συχνά θεωρούνταν από τους μεταγενέστερους ιστορικούς είτε ως απολιτιστικούς ρομαντικούς, με αόριστα προκολλωνική άποψη είτε ως αμείλικτες υποστηρικτές μιας επιφανειακής νεωτερικότητας, μιμούμενοι τις μορφές αλλά όχι την ουσία των νέων τεχνολογιών, των κοινωνικών τάξεων και των πολιτιστικών οχήματα. Παρά τους ισχυρούς στόχους του ομίλου, υποστηρίζω ιδιαίτερα τα περιοδικά τους Φονγκ Χόα, αποκάλυψε μια πολύ πιο διφορούμενη άποψη των ταχέων αλλαγών που συμβαίνουν γύρω από αυτές. Όπως θα επεξεργαστώ παρακάτω, οι καρικατούρες ειδικότερα δεν αντικατοπτρίζουν απλώς την περιφρονητική κριτική του «καθυστερημένου», ούτε υποδηλώνουν έναν απολιτικό ρομαντισμό. Οι ομάδες δήλωσαν ότι "ο αγώνας για την πρόοδο", για παράδειγμα, διαρρήχτηκε επανειλημμένα από τους τρόπους με τους οποίους τα κινούμενα σχέδια της έκθεσής του αποκάλυψαν "πρόοδο" τόσο ως όφελος όσο και ως απειλή. Ως εκ τούτου, Φονγκ Χω ήταν μια αντανάκλαση των αστικών κοινωνικών μετασχηματισμών που χαρακτηρίζονταν ως «νεωτερικότητα» και ταυτόχρονα ένα τρέχον σχόλιο σε αυτούς που συχνά υπονόμευε τις αναμφισβήτητες δηλώσεις της λογοτεχνικής ομάδας Αυτοδυναμίας.

    Η νεωτερικότητα εμφανίζεται στο Φονγκ Χόα χαρακτηρίστηκε από την ταχεία αλλαγή, τον τεχνολογικό εντοπισμό της κοινωνίας, τη μετατροπή των κοινωνικών συνδέσεων και την ίδια την αστικοποίηση. Αποκαλύπτει μια «κυρίαρχη» Ευρώπη που «αντιπαραβάλλεται», τουλάχιστον σιωπηρώς, με έναν «βιετναμέζικο». »Είτε οι βιετναμέζοι αναγνώστες αυτών των περιοδικών εξοικειωμένοι με τον νεοσυσταθέντα όρο για το« μόντεμ »-Γεια σου-είναι όχι ξεκάθαρο. Θα ήταν πιο πιθανό να συναντήσουν την έννοια της αλλαγής στις λέξεις mới "και"ηλιοκαίω, "Τα οποία και τα δύο θα μπορούσαν καλύτερα να μεταφραστούν ως"νέος. "⁶ Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι οι βιετναμέζοι οικιστές γνώριζαν ότι ζούσαν σε περιόδους δραματικής μεταμόρφωσης στις οποίες οι τρόποι επικοινωνίας και μεταφοράς, καθώς και της αλληλεπίδρασης και της έκφρασης, άλλαζαν όλοι. Επιπλέον, υπήρξε έντονη αίσθηση ότι βρισκόσασταν σε ένα ταξίδι μετασχηματισμού στο οποίο ο τελικός προορισμός ήταν άγνωστος. Οι άνθρωποι αισθάνθηκαν ότι συμμετείχαν σε αυτές τις αλλαγές, ένα συναίσθημα που δεν υπήρχε πιο έντονα από ό, τι μέσα στην κοινότητα συγγραφέων και εικονογράφων που συνέβαλαν στα νέα περιοδικά που εμφανίστηκαν τη δεκαετία του 1930.

… ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ …

ΣΗΜΕΊΩΣΗ:

1. David Marr, "Ένα πάθος για τη νεωτερικότητα: Διανοούμενοι και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης", στο Μεταπολεμικό Βιετνάμ: Δυναμική μιας μεταμορφωτικής κοινωνίας, εκδ. Χι Β. Λονγκ (Lanham, MD: Rowman and Littlefield, 2003261.
2. Ντέιβιντ Μαρ, Βιετναμέζικη παράδοση σε δίκη: 1920-1945 (Μπέρκλεϊ και Λος Άντζελες: Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας Τύπου, 1981), 34; επίσης Marr, "Ένα πάθος για τη νεωτερικότητα", 261. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Marr, αυτό το ποσοστό μπορεί να αντιπροσωπεύει διπλασιασμό του αριθμού των εγγράφων Βιετναμέζων από μόλις μια δεκαετία νωρίτερα.
3. Marr, "Ένα πάθος για τη νεωτερικότητα", 261; Philippe Papin, "Ποιος έχει τη δύναμη στο χωριό;" στο Βιετνάμ Απεικόνιση: Γαλλική υποτροφία για τον XNUMXό αιώνα. Vietnamese Society, ed. Gisclc L. Bousquet και Pierre Brocheux (Ann Arbor: Πανεπιστήμιο του Michigan Press, 2002), 29; Neil Jamieson, κατανοώντας το Βιετνάμ (Μπέρκλεϊ και Λος Άντζελες: Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας Τύπου, 1993102.
4. Ο Maurice Durand και ο Nguyen Tran Huan ισχυρίζονται ότι ο Lý Toét ήταν η εφεύρεση του ποιητή Tú Mỡ και αναπτύχθηκε το 1927, έναν ισχυρισμό δύσκολο να τεκμηριωθεί. Βλέπε Maurice Durand και Nguyen Tran Huan, Εισαγωγή στη Βιετναμέζικη Λογοτεχνία, trans. DM Hawke (Νέα Υόρκη: Columbia University Press, 1985), 119. Ο Lý Toét έκανε επίσης συχνές εμφανίσεις στο Φονγκ Χόατου αδελφού του περιοδικού Νγκάι Νάι [Αυτές τις μέρες], αν και για τους σκοπούς αυτού του δοκίμιου θα επικεντρωθώ μόνο στα περιστατικά του στην πρώτη.
5. Η πλήρης ιδεολογική δήλωση της ομάδας μπορεί να βρεθεί στο "Tự Lực Văn Đoàn" Φονγκ Χόα, Μάρτιος 2,1934, σελ. 2.
6. Nguyễn Văn Ký, Η La Societe Vietnamienne αντιμετωπίζει το A La Modemite: Το Βιετναμέζικα κοινωνία αντιμετωπίζει τη νεωτερικότητα: Tonkin από το τέλος του δέκατου ένατου αιώνα μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο ΠόλεμοΠαρίσι: L'Harmattan, 1995139.

(Πηγή: Εφημερίδα των Βιετναμικών Μελετών, Vol. 2. Έκδοση 1. pps. 80-108. ISSN 1559-372X, ηλεκτρονικό ISSN 1559-3758. © 2007 από τους Regents του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας. http: / Av \ vw.ucprcssjournals.coin / rcprintlnfo.asp.)

ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:
◊ Lý Toét in the City - Μέρος 2
◊ Lý Toét in the City - Μέρος 3
◊ Lý Toét in the City - Μέρος 4
◊ Lý Toét in the City - Μέρος 5